Dzisiejsza Francja została zasiedlona w czasach prehistorycznych i w jej północno-zachodniej części zachowały się ślady człowieka z czasów epoki kamiennej. Około 1500 p.n.e. większą część Francji zamieszkiwały ludy celtyckie - Galowie. Zostali oni podbici przez Rzymian, którzy panowali od 50 p.n.e. do 400 n.e.

Gdy cesarstwo rzymskie zaczęło się chylić ku upadkowi, Francję podbiły ludy germańskie. Najpotężniejsi byli Frankowie, którzy odparli inwazję północno-afrykańskich Maurów i założyli państwo, na czele którego stanął Karol Wielki (742-814).

W okresie średniowiecza Francja często prowadziła wojny z Anglią. W końcu XVI w. była jedną z kolebek reformacji, która rozprzestrzeniła się stąd jako protestantyzm do innych części Europy. Różnice między protestantami a zwolennikami kościoła katolickiego doprowadziły do trwających ponad 30 lat wojen domowych.

Monarchia francuska była szczególnie potężna w latach panowania Ludwika XIV (1643-1715). Władza i bogactwo króla oraz związanej z nim arystokracji budziły coraz większe niezadowolenie biednych warstw społeczeństwa. Zaowocowało to wybuchem w 1789 Wielkiej Rewolucji Francuskiej, która obaliła króla po kilku latach chaosu, władzę w kraju przejął Napoleon Bonaparte. Przez kilkanaście lat prowadził on w całej Europie zwycięskie wojny, ale został pokonany w 1815 przez Anglię i Prusy pod Waterloo. W XIX w. Francja stała się mocarstwem kolonialnym, które podbiło znaczną część Afryki i Azji. Ale koniec XIX stulecia i początek XX w. Przyniósł niszczące wojny z Niemcami. W latach 50-tych generał Charles de Gaulle postanowił odbudować potęgę Francji. Francja, tak jak Niemcy, podjęła działania na rzecz utworzenia nowej, pokojowej Europy, której podwalinami miała być Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG, ob. Unia Europejska).